చిన్నారులు సహజం గా తమ చుట్టూ ఉన్న ప్రపంచాన్ని  శోధిస్తూ ఉంటారు ! వారికి తమ కాళ్ళ మీద నిలబడడం రాగానే , నడక కోసం ప్రయత్నాలు మొదలు పెడతారు . తడబడుతూ నడవడం రాగానే , తమ చుట్టూ ఉన్న ప్రతి వస్తువునూ నోట్లో పెట్టుకొని , వాటి రుచులు ఎట్లా ఉన్నాయో , అవి  తినే యోగ్యమైనవో కావో అనుకుంటూ పరీక్ష చేస్తూ ఉంటారు , రుచి కూడా చూస్తూ ఉంటారు !

అట్లాగే నీటితో  ఆదుకోవడం మొదలెడతారు !  గ్లాసులతోనూ , చెంబులతోనూ నీళ్లు తమ వంటి మీద పోసుకుంటారు ! తమ తల్లి దండ్రులు తమకు స్నానం చేయించే సమయం లో కలిగే ఆనందాన్ని పొందడానికి ప్రయత్నిస్తారు !

నీటి తొట్టెలలో దిగి ఆదుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తారు ! అట్లాగే చిన్న చిన్న కొలనులు దగ్గరిలో ఉంటే , ఆ చోటుకు నడుచుకుంటూ పోతారు , కేవలం ఆదుకోవడం కోసం.

ఆ వయసులో వారికి  ఆపద లు , ప్రమాదాలూ అనే పదాలు వారి చిట్టి చిట్టి మెదడు లలో ఇంకా ఏర్పడవు !

అంటే రెండు నుంచి ఆరేళ్ళ వయసు వరకూ , చిన్నారులకు నీటితో  పొంచి వుండే ప్రమాదాల మీద అవగాహన ఏర్పడదు !

వారిని ఆ వయసులో నిత్యం కనిపెట్టి చూసుకుంటూ ఉండాలి , వారి తలిదండ్రులు ! ముఖ్యం గా వారి తల్లులు !

ఇంట్లో ఉండే బకెట్లూ , డ్రమ్ములలో కూడా ,నీరు కనపడగానే ,  ఆడుకోవడానికని దిగి చిన్నారులు ప్రాణాలు కోల్పోయిన సంఘటనలు ఎన్నెన్నో !

వచ్చే టపాలో ఇంకొన్ని సంగతులు !